Atletiek

Hardlopen

Na een les van Femke Pluim is polsstokhoog niet meer eng

Polsstokhoogspringen is misschien wel het moeilijkste onderdeel van de atletiek. Het vereist kracht, techniek, lenigheid, durf en snelheid en dat moet in een sprong allemaal samenvallen. Na een clinic van tienvoudig Nederlands kampioen Femke Pluim weten de atleten van Archeus hoe al die puzzelstukjes in elkaar kunnen vallen. Maandagavond 2 oktober namen 23 junioren en 8 senioren deel aan de training onder de inspirerende en enthousiaste leiding van de Nederlands recordhoudster en Olympisch atlete.

“Toen ik op mijn vijftiende begon met polsstokhoogspringen vond ik het ook heel eng”, bekende Femke Pluim (29) tegenover de aandachtig luisterende junioren. “Ik belandde vaak naast de mat, maar dat kwam omdat ik maar wat deed. Dat is bij polsstok een heel slecht plan. Je moet het stap voor stap onder de knie krijgen en dan gecontroleerd bezig zijn. Dan is polsstokhoog helemaal niet eng, maar juist heel mooi. Het is dan eigenlijk gewoon springen, maar dan met een attribuut.”

Femke reikte daar zelf in haar sportcarrière mee tot een hoogte van 4.55m outdoor, een Nederlandse record dat nu al acht jaar staat. De 1.80m lange springster studeerde hbo bewegingstechnologie en is tegenwoordig vanuit Papendal actief als beleidsmedewerker aangepast sporten bij de Atletiek Unie. Ze is nog wel actief als topsportster, maar met twee grote wedstrijden dit jaar minder dan in haar topjaren. Ze geeft nu door het hele land clinics en werkt veel samen met oud-wereldkampioen Rens Blom.

Maandag wijdde Femke de Archeus-junioren in in de geheimen van het polsstokspringen. Knie omhoog, schouders optrekken, polsstok omhoog en dan aanlopen. Niet aarzelend, maar met snelheid en als je afzet, de punt dicht bij je lichaam neerzetten. Daar komt het – heel kort gezegd – op neer. Femke begeleidde de jeugd vervolgens naar een sprong, zonder lat, met landing op de billen.

Het was maandag goed te zien dat Femke al vaker clinics geeft. Ze bracht de junioren niet alleen de technische kneepjes goed bij, maar kon ze ook allemaal enthousiast maken voor dit lastige atletiekonderdeel, dat overigens al geruime tijd in vertrouwde handen is bij meerdere Archeus-trainers. Goed te zien was dat sommige junioren na een eerste aarzelende poging, hun angst overwonnen en met overtuiging de sprong aangingen.

Veel meegekomen ouders van junioren keken bewonderend toe naar de training en ook de atletiektrainers van Archeus luisterden aandachtig naar de aanwijzingen van Femke. Dat zal ze ongetwijfeld goed van pas komen, want de Archeus-jeugd zal voortaan nog gretiger de polsstok ter hand nemen

.